ابزار مورد نیاز در اجرای پایدارسازی گودبرداری
ﺑﺎ ﮔﺴﺘﺮش ﺗﺤﻘﻴﻘﺎت و ﭘﻴﺸﺮﻓﺖ ﻋﻠﻢ ﻣﻬﻨﺪﺳﻲ، ﻃﺮاحی و اﺟﺮای ﺳﺎزه ﻫﺎی ﺧﺎص و ﭘﻴﭽﻴﺪه ﺑﺮای ﻣﻬﻨﺪﺳﻴﻦ اﻣﻜﺎن ﭘﺬﻳﺮ ﮔﺮدﻳﺪ. ﺗﻮﻧﻞ ﻫﺎی ﻣﺪﻓﻮن از ﺟﻤﻠﻪ ﺳﺎزه ﻫﺎﻳﻲ اﺳﺖ ﻛﻪ در دﻫﻪ ﻫﺎی اﺧﻴﺮ ﺑﻪ ﻋﻠﺖ ﻧﻘﺶ ﺣﺴﺎس ﺧﻮد در ﺑﺤﺚ ﻫﺎی ﻣﺪﻳﺮﻳﺖ ﺑﺤﺮان و ﺷﺮﻳﺎن ﻫﺎی ﺣﻴﺎﺗﻲ ﻣﻮرد ﻧﻈﺮ ﺧﺎص ﻣﺤﻘﻘﻴﻦ ﺑﻮده اﺳﺖ. ﺑﻪ ﻋﻠﺖ ﻗﺮارﮔﻴﺮی اﻳﻦ ﺗﻮﻧﻞ ﻫﺎ در اﻋﻤﺎق زﻣﻴﻦ و ﻏﻴﺮﻗﺎﺑﻞ ﭘﻴﺶ ﺑﻴﻨﻲ ﺑﻮدن رﻓﺘﺎر ﺧﺎک و ﺗﺎﻣﻴﻦ ﭘﺎﻳﺪاری و ﺣﻞ ﻣﺴﺎﻳﻞ ﻣﺮﺑﻮط ﺑﻪ ﻧﺸﺴﺖ و زهکشی و ... اﺟﺮای اﻳﻦ ﺗﻮﻧﻞ ﻫﺎ ، ﻧﻴﺎز ﺑﻪ ﺗﺠﺮﺑﻪ و داﻧﺶ ﻛﺎﻓﻲ می ﺑﺎﺷﺪ.
ﺑﻌﺪ از ﺣﻔﺎری و ﻧﮕﻬﺪاری ﺗﻮﻧﻞ اﺻﻠﻲ، ﺑﻪ ﻣﻨﻈﻮر ﺗﺎﻣﻴﻦ ﻧﻴﺎزﻫﺎی ﻛﺎرﺑﺮی، اﻃﻤﻴﻨﺎن از ﭘﺎﻳﺪاری ﻓﻀﺎ در دراز ﻣﺪت، اﻳﺠﺎد ﻳﻚ ﺳﻄﺢ ﺻﺎف و ﺟﻠﻮﮔﻴﺮی (ﻳﺎ ﻛﻨﺘﺮل) ورود آﺑﻬﺎی زﻳﺮزﻣﻴﻨﻲ ﺑﻪ داﺧﻞ ﺗﻮﻧﻞ، دﻳﻮارهﻫﺎ و ﺳﻘﻒ و ﻛﻒ ﺗﻮﻧﻞ اﺻﻠﻲ ﺑﻪ وﺳﻴﻠﻪ لاینینگ بتنی ﭘﻮﺷﻴﺪه می ﺷﻮد. در اﻳﻦ ﻣﻘﺎﻟﻪ ﺟﺰﻳﻴﺎت روش اﺟﺮای لاینینگ (ﺳﻴﻜﻞ ﻋﻤﻠﻴﺎت اﺟﺮائی) ﻣﻮرد ﺑﺤﺚ و بررسی ﻗﺮار ﮔﺮﻓﺘﻪاﺳﺖ.
ﺑﻌﺪ از ﺣﻔﺎری و ﻧﮕﻬﺪاری ﺗﻮﻧﻞ اﺻﻠﻲ، ﺑﻪ ﻣﻨﻈﻮر ﺗﺎﻣﻴﻦ ﻧﻴﺎزﻫﺎی ﻛﺎرﺑﺮی، اﻃﻤﻴﻨﺎن از ﭘﺎﻳﺪاری ﻓﻀﺎ در دراز ﻣﺪت، اﻳﺠﺎد ﻳﻚ ﺳﻄﺢ ﺻﺎف و ﺟﻠﻮﮔﻴﺮی (ﻳﺎ ﻛﻨﺘﺮل) ورود آﺑﻬﺎی زﻳﺮزﻣﻴﻨﻲ ﺑﻪ داﺧﻞ ﺗﻮﻧﻞ، دﻳﻮارهﻫﺎ، ﺳﻘﻒ و ﻛﻒ ﺗﻮﻧﻞ اﺻﻠﻲ ﺑﻪ وﺳﻴﻠﻪ لاینینگ بتنی ﭘﻮﺷﻴﺪه می ﺷﻮد. در اﻳﻦ ﻣﻘﺎﻟﻪ روش اﺟﺮای لاینینگ (ﺳﻴﻜﻞ ﻋﻤﻠﻴﺎت اﺟﺮائی) ﻣﻮرد ﺑﺤﺚ و بررسی ﻗﺮار ﮔﺮﻓﺘﻪاﻧﺪ.
ﻣﺒﺎنی ﻃﺮاحی روش اﺟﺮای لاینینگ بتنی را می ﺗﻮان در ﭼﻨﺪ ﺑﺨﺶ زﻳﺮ ﻣﻮرد بررسی ﻗﺮار داد:
اﻟﻒ) ﺷﻜﻞ و اﺑﻌﺎد ﻣﻘﻄﻊ ﻋﺮﺿﻲ ﺗﻮﻧﻞ
ب) ﭘﻼن ﻣﻌﻤﺎری
ج) ﻃﺮح ﺳﺎزهای لاینینگ در ارزﻳﺎبی ﻣﻘﻄﻊ ﻋﺮضی ﺗﻮﻧﻞ ﺑﺮای ﻃﺮاحی روش اﺟﺮای لاینینگ، ﺗﻮﺟﻪ ﺑﻪ ﻧﻜﺎت زﻳﺮ اﻟﺰامی اﺳﺖ:
- اﺑﻌﺎد ﻣﻘﻄﻊ ﺑﮕﻮﻧﻪ اﻳﺴت که اﻣﻜﺎن ﺗﺮدد ﺗﺮاک ﻣﻴﻜﺴﺮ در داﺧﻞ ﺗﻮﻧﻞ (ﻗﺒﻞ از اﺟﺮای لاینینگ) وﺟﻮد دارد.
- در ﻛﻒ ﻣﻘﻄﻊ ﺗﻮﻧﻞ ﻳﻚ دﻳﭻ (ﻛﺎﻧﺎل) در ﻧﻈﺮ ﮔﺮﻓﺘﻪ ﻛﻪ در ﺣﻴﻦ اﺟﺮای لاینینگ ﻛﻒ اﺟﺮا میﺷﻮد. دﻳﭻ ﻛﻒ ﺗﻮﻧﻞ ﻧﻴﺰ در ﺗﻤﺎم ﺑﺨﺸﻬﺎ (راﻫﺮوی اﺻﻠﻲ و ﺷﺎﺧﻪﻫﺎی ﻓﺮﻋﻲ) اﺟﺮا میﺷﻮد.
- ﺷﻜﻞ ﻣﻘﻄﻊ در ﺗﻤﺎم ﺑﺨﺸﻬﺎی ﺗﻮﻧﻞ اﺻﻠﻲ ﻳﻜﺴﺎن اﺳﺖ. در ارزﻳﺎبی ﭘﻼن ﻣﻌﻤﺎری ﺗﻮﻧﻞ ﺑﺮای ﻃﺮاحی روش اﺟﺮای لاینینگ ﺷﻴﺐ ﻃﻮﻟﻲ ﺗﻮﻧﻞ در ﺑﺨﺶ راﻫﺮوی اﺻﻠﻲ ﺑﺮاﺑﺮ ۱% ، ﺑﻪ ﺻﻮرت ﺳﺮازﻳﺮی ﺑﻪ ﺳﻤﺖ ﺧﺎرج ﺗﻮﻧﻞ میﺑﺎﺷﺪ.
